شبی جهت اجرای مراسم جشنی برای شادی و نشاط مردم به یکی از دهستان های بردسکن رفتیم...
کاظم شیبانی / پایگاه خبری فریاد شرق
شبی جهت اجرای مراسم جشنی برای شادی و نشاط مردم به یکی از دهستان های بردسکن رفتیم، مراسمی که از روزها قبل برنامه ریزی آن توسط برگزارکنندگان این جشن مردمی انجام شده بود. وقتی به محل برگزاری رسیدیم ناگهان با تغییر برنامه مواجه شدیم و در حقیقت برنامه ای که هدفش شادی مردم بود شکل رسمی و گزارشی پیدا کرد آنهم به صورت کاملاً یک طرفه که خودش جای کلی سوال و صد البته تاسف دارد آن هم برای مسئولینی که قرار بود برای رفع مشکلات بردسکن کفش های آهنین به پا کنند و خود را خادم و خدمتگزار مردم می دانند. اینک از دلخوری و گلایه های به حق برخی مردم مخصوصاً قشر جوان و برگزارکنندگان مراسم جشن که به ما انتقال دادند نمی شود به سادگی گذشت چون کمبود تفریحات سالم و روحیه بخش در بردسکن ملموس بوده و به شدت خودنمایی می کند، آنهم برای مردمی که همانند همه ی مردم کشور عزیزمان مشکلات بی شمار اقتصادی روحیه و رمق را از آنان گرفته است و همین کمبود تفریحات سالم و نشاط آور آن ها را به سمت تفریحات ناسالم و برگزاری مسابقات غیرانسانی و ناجوانمردانه همچون دعوای سگ ها یا به قول خود محلیان سگ دعوا سوق داده. مسابقه خلاف عرفی که به علت نبود برنامه های فرهنگی،هنری و ورزشی مناسب با استقبال مواجه می شود و به شدت قشر نوجوان و جوان را با خود همراه ساخته است و این واقعیت تلخیست که بسیار دردآور می باشد. واقعاً چرا باید اجرای برنامه های ویژه، جهت ایجاد روحیه، شور و نشاط و تفریح مردم آنقدر کم باشد یا شرایط و امکاناتش محدود شود که مردم روی به چنین تفریحاتی بیاورند؟ تفریحاتی ناسالم، خطرناک و دلخراش که تنها باعث ترویج خشونت، سنگدلی و کدورت می شود آن هم در بین نسلی که آینده سازان این کشور هستند. تمام بدآموزی های این مثلاً مسابقات را که کنار بگذاریم آنچه بیشتر در اطراف اینگونه مسابقات خودنمایی می کند افراطی گری و آزادی عمل افرادیست که به بهانه تماشای مبارزه سگ ها گرد هم جمع می شوند و به مصرف مواد افیونی، نوشیدن مشروبات الکلی و قمار می پردازند. در ناهنجاری و اشتباه بودن این اعمال هیچ شکی نیست و اکثریت جامعه موافق اینگونه مسابقات و کارها نیستن اما سوال اینجاست آیا می شود به طور کامل به افراد برگزار کننده، شرکت کنندگان و بینندگان اینگونه تفریحات و مسابقات مخرب خرده گرفت و آنان را مقصر صد در صدی دانست؟ بی شک نمی شود انگشت اتهام را تنها به سوی آن ها گرفت چون بستر تفریحات سالم، پرنشاط و هیجان انگیز را برایشان مهیا نکرده ایم تا اکنون سرمان را بالا بگیریم و آنان را مقصر کامل بدانیم. در کمال تاسف باید به این مهم اشاره کنم که در آخرین مرحله از برگزاری این مسابقات و بعد از اتمام مسابقه، خوشحالی بعد از پیروزی سگ مورد علاقه شخصی، منجر به کشته شدن کودک هشت ساله ای شد، هر چند با متخلفین برخوردهای قانونی صورت گرفت اما با تمام این تفاسیر آیا آن کودک بی گناه دوباره زنده خواهد شد؟ آیا مادر آن کودک به سادگی با نبود فرزندش کنار خواهد آمد؟ آیا آن خاطره وحشتناک به راحتی از ذهن دیگر نوجوانان آن جمع پاک خواهد شد؟ و صدها آیای دیگر...
رهبر معظم و مردمی کشور در مورد ضرورت و ایجاد تفریحات سالم بیان داشته اند:«تفریحات موضوعی بسیار مهم و اساسی است. اگر چه در جامعه، خیلیها هستند که ممکن است آن را جدی نگیرند و فکر کنند که یک زندگی خشک و بیانعطاف و بیلبخند، میتواند زندگی موفقی باشد اما چنین نیست. اگر در زندگی تفریح سالم نباشد؛ اگر لبخند طبیعی که ناشی از نشاط است بر لب انسان ننشیند، زندگی برخود انسان و بر معاشران او، جهنم خواهد شد.
تفریح، عنصر اساسی زندگی خوب است. تفریح، از باب تفعیل است؛ یعنی ایجاد فرح. اگر فرح و شادمانی در انسانی نباشد، ولو خیلی هم در آمد داشته باشد؛ مقام بسیار عالی داشته باشد یا نفوذ اجتماعی داشته باشد، این اصلاً برای او زندگی نیست و حتی نمیشود با او زندگی کرد. لذا یکی از مقولههای بسیار مهم و یقیناً یکی از ضرورتهای جامعه، لبخند است. زندگىِ بدون شادی و لبخند، زندگی دوزخی است. شادی لازم است و باید آن را برای مردم تأمین کرد.»
پس مسئولان محترم، با توجه به رهنمون های رهبری بیایید افکارمان را در تاریکی و غفلت محبوس نسازیم و با نگاهی انسانی و منطقی به استقبال راه حل های مناسب رفته و قبل از مواجهه با حوادث و غبطه خوردن بی فایده با آغوشی باز و رویی گشاده پذیرای تفریحات سالم و پر نشاط باشیم تا علاوه بر داشتن جامعه ای پویاتر و شاداب تر، نگرانی ها و اضطراب های جامعه نیز تا حد زیادی کاهش یابد و هرگز شاهد اتفاقاتی تلخ همچون نزاع و از دست دادن هم وطنی در تفریحات ناسالم نباشیم و یادمان باشد هزینه برای تفریحات سالم و نشاط آور همچون فرهنگ و هنر اسراف و زیاده روی نیست بلکه ساختن است.
