وَمَا رَمَیْتَ إِذْ رَمَیْتَ وَلَٰکِنَّ اللَّهَ رَمَىٰ
پایگاه خبری فریاد شرق / کاظم شیبانی
نه اینکه با جنگ موافق باشم نه، هیچ ایرانی غیور و نترس با جنگ موافق نیست، اما گاهی وقتا آدم مجبور به انجام یه سری کارها می شه، کارهایی که برا بازدارندگی افسار گسیخته ها لازم و ضروریه. ضروریه که وایستی و با یک ضرب شست، صلابت و اقتدار خودت رو گوشزد کنی.
فردای شبی که وعده صادق رو دشمنان این سرزمین دیدن و حس کردن این مطالب نوشته شد اما بخاطر اثبات یه چیزایی به برخی از اطرافیان چند روز صبر رو واجب دونستم و حالا بعد از گذشت چند روز با یه عزمی جدیدتر و سری بالاتر میگم زدیم... زدیم خوب هم زدیم، زدیم تا به برخی چیزها پایان بدیم، زدیم تا ابهتمون رو اثبات کنیم، زدیم تا دنیا بدونه وقت دفاع از حیثیتمون با احدی شوخی نداریم و تا پای جون پای وطنمون ایستاده ایم.
آره زدیم، خوب هم زدیم، زدیم تا همه بدونند دوران بزن و در رو دیگر تموم شده. مستقیم برخی مناطق نظامی خاکشون رو زدیم تا دیگه برخی ساده لوح های داخلی نگن هماهنگ کردن و گفتن یه جا رو خالی کنید تا بزنیم.
زدیم نه برا خاموشی جماعت هرزه گو و حراف، همونا که قبل حمله می گفتن : شما بزدلید، حمله نمی کنید. حمله شروع شد گفتن : مگه بچه بازیه، این اسباب بازیا به اسرائیل نمی رسه. دیدن رسید، گفتن : گنبد آهنین اسرائیل نابودشون می کنه. اصابت کرد، گفتن : زمین خالی رو زدید. تصاویر خسارت پخش شد، گفتن : داغین و مردم رو بدبخت کردین، اسرائیل حتماً جواب کوبنده میده. دیدن از جواب کوبنده که گفتن خبری نشد، دوباره آدرس رو عوض کردن و می گن: چه فایده داره وقتی اقتصاد خرابه!! شاید اگه خرابی اقتصاد رو پیگیری کنیم، همین حرافای بی وجود کم مقصر نباشن در...
اینا بازنده های جنگ های روانی بعد از کارهای بزرگ هستن و فقط بلدن تکرار کنن : من می دونستم، من می دونستم، حالا دقیقاً چی رو می دونن؟ هیچی رو...
ختم کلام اینا حرفاشون نه ته داره نه تمومی... اینا همون کلاغایین که فکر می کنن می تونن با زدن خودشون به پرنده قوی و استوار شکاری توجه اونو جلب کنن یا بهش آسیب برسونن، پس برا اینا هیچ کاری صورت نگرفته و نخواهد گرفت چون عددی نیستن. پس با یه اراده خاص می ندازیمشون سطل زباله و حرفمون رو ادامه میدیم، آره زدیم تا همه بدونن وقتی می گیم توانایی مقابله و چیره شدن داریم ادعا و حرف نیست.
زدیم به یاد همه ی اونایی که برا رسیدن کشورمون به این قدرت نظامی، برا دفاع و حفظ ارزش ها و خاک و ناموسمون عرق ریختن و خون دادند.
زدیم اونم شرافتمندانه نه مثل بعضیا با هدف قرار دادن زن ها و بچه ها و غیرنظامی ها و مناطق غیر نظامی و بیمارستان ها.
زدیم تا فریاد مظلومیت باشیم بر سر جنایتکارا. زدیم تا بدونن از این به بعد پاسخ سیلی رو با سیلی میدیم اما نه یه سیلی معمولی، یه سیلی که برق از چشا بپرونه. برق از چشاشون بپرونه تا دوباره عاجزانه به دامن بابا و بابابزرگشون پناه ببرن شاید از دست اونا کاری ساخته باشه غافل از اینکه اوناهم هیچ غلطی نمی تونن بکنن.
