در نمازجمعه هجدهم خردادماه موردی تذکر داده شد که جای بسی تفکر و تعلق دارد...
پایگاه خبری فریاد شرق
اولویت با کدام است؟
(یادداشتی با محوریت اِلمان انگلیسی ورودی شهر بردسکن)
در نمازجمعه هجدهم خردادماه موردی تذکر داده شد که جای بسی تفکر و تعلق دارد. تفکر از این بابت که با وجود کم کاری ها و کسری های زیادی که گریبان شهرستان و شهر بردسکن را گرفته و انجامشان ضروری و در اولویت است، در آشفته بازار پر مشکل کنونی چقدر باید به این موارد آن هم بعد از سال ها نصب و اجرا پرداخته شود؟
آیا نباید این موارد نه چندان مهم قبل از اجرایی شدن مورد تایید قرار گیرند، تا از اختصاص هزینه مضاعف به این موارد جلوگیری به عمل آید؟
گفته شده است که: " نصب اِلمان و نماد شهرستان بصورت انگلیسی در ورودی شهر در شان مردم ولایت مدار این شهرستان نیست و می طلبد در اسرع وقت این نماد جمع آوری و عنوان بردسکن بصورت فارسی در همان مکان جایگزین گردد."
این خیلی خوب است که به اِلمان های سطح شهر توجه می کنید اما جای تقدیر ندارد و تنها جالب است از این رو که اِلمان ورودی شهر را می بینید و چون با فرهنگ سرزمینمان فاصله دارد آن را در شان مردم نمی دانید اما چشم روی آسفالت نه بی کیفیت، بلکه زننده و داغون ورودی شهر می بندید، تابلوهای بی کیفیت ورودی شهر را نمی بینید و هزاران کم کاری دیگر در سطح شهر و شهرستان را نادیده می گیرید و به مواردی می پردازید که در اولویت دهم به بعد قرار دارد.
اِلمان ورودی شهر درست است با فرهنگمان مغایرت دارد که آن هم نشان دهنده این است که افراد کاربلد در این زمینه به کار گرفته نشده اند همچون موارد بسیاری دیگر اما باید توجه داشت بودن این اِلمان ها خسارت جانی و مالی ندارد اما آن روکش بی کیفیت جاده هم خسارت جانی به همراه دارد هم مالی. هم اینکه با عبور هر مسافر از شهرمان زننده بودن ورودی شهرمان، به او گوشزد خواهد کرد وضعیت کلی شهر را و او خود خواهد خواند حدیث مفصل از این مجمل... و بی شک خاطره ای نامناسب در ذهنش نقش خواهد بست که تا آخر عمر کوتاهش هرگز از یاد نخواهد برد.
با نگاهی کلی به وضعیت شهرستان بردسکن به خیلی موارد می توان اشاره کرد که با فرهنگ ایرانی اسلامی مان مغایرت دارد و مشکلاتی بی شماری برای مردم رقم زده است، اما گویی عزمی برای حلشان نیست و برخی از آن ها آنقدر تکرار شده و بی نتیجه مانده است که خود مشکلات از بیان مکررشان خسته شده اند.
آیا روا نیست در محافلی اینچنینی که عمده مسئولین و مردم شهرستان حضور دارند این کم کاری ها و کمبودهای اولویت دار که چون خاری بدنه ی اجتماعی این شهرستان را می آزارد و حل و مرتفع ساختنشان به نفع مردم شهرستان است گوشزد شود. تا این گوشزد کردن علاوه بر ایجاد امید در بین مردم تذکری هم برای مسئول مربوطه باشد که برای خدمت آمده است نه برای کم کاری و غَره شدن با تکیه بر صندلی ریاستی که روزی باید آن را رها کند.
هر چند گویی برخی مدیران تنها برای اثبات بی کفایتی و گره اندازی آمده اند تا سبک کردن و رفع مشکلات بسیاری که بر شانه های مردم سنگینی می کنند. سخن را کوتاه می کنم و با این جمله رهبری نقطه ی پایانی کلامم را می گذارم. " همه مسئولین حرکت را براساس اصول انقلاب تنظیم کنید؛ از حاشیهسازی پرهیز کنید و به حل مشکلات مردم بپردازید."
