یکی از معضلات مدیریتی و فرهنگی در ساختار اداری کشور، حضور فراگیر مدیران ارشد دولتی در مراسم‌ها و همایش‌های غیر ضروریست...

پایگاه خبری فریاد شرق / عقیل شجاعی

یکی از معضلات مدیریتی و فرهنگی در ساختار اداری کشور، حضور فراگیر مدیران ارشد دولتی در مراسم‌ها و همایش‌های غیر ضروریست. این پدیده می‌تواند آثار مخرب و منفی چندبعدی در حوزه‌های سازمانی، اقتصادی، اجتماعی و سیاسی داشته باشد.

وقتی تعداد زیادی از مدیران ارشد وقت خود را به حضور در مراسم‌ها و همایش‌های غیر ضروری اختصاص دهند، فرآیند تصمیم‌گیری، امضاها و نظارت‌ها کند می‌شود و کارهای کلیدی و خدمات عمومی عقب می‌افتند. از طرفی عدم حضور مدیران در ادارات، کم کاری و بی‌انگیزگی کارکنان زیرمجموعه را به دنبال دارد و در نهایت، منجر به کاهش بهره وری سازمانی و افزایش نارضایتی مردم می شود. علاوه بر این هزینه‌های غیر ضروری سفر، پذیرایی، تشریفات و تبلیغات و گاها حق مأموریت های نجومی که برای شرکت در مراسمات و همایش‌های غیر ضروری به بیت المال تحمیل می شود، تلف شدن منابع عمومی را به دنبال دارد.

وقتی مدیران وقت خود را در سالن‌ها و مراسم‌ها می‌گذرانند، مردم احساس می‌کنند مسئولان از واقعیت جامعه فاصله گرفته‌اند. این رفتار های پرتکرار و ناشایست مدیران دستگاه ای دولتی سبب کاهش اعتماد عمومی، افزایش حس نابرابری و دوری مدیران از جامعه، تضعیف تصویر مردمی انقلاب اسلامی می‌شود.

همچنین در برخی موارد، این همایش‌ها اهداف سیاسی، تبلیغاتی یا جناحی دارند. وقتی مدیران باهم در چنین جلساتی حاضر می‌شوند، این شائبه پیش می‌آید که منابع و زمان اداری برای مقاصد سیاسی استفاده می‌شود. لذا با توجه به اینکه مدیران ارشد، مغز متفکر دستگاه‌های اجرایی‌ هستند، وقتی آنها درگیر جلسات نمایشی می‌شوند، فرصت تحلیل و برنامه‌ریزی از بین می‌رود، هماهنگی سیاسی و اجرایی کاهش می‌یابد و انحراف از وظایف اصلی سازمان رخ می‌دهد. چنین مدیرانی معمولاً توجیه گرا و از پاسخگوی و ارزیابی عملکرد سازمان خود فراری هستند. بنابر این حضور گسترده و غیرضروری مدیران ارشد دولتی در مراسم‌ها و همایش‌ها، علاوه بر هدررفت منابع انسانی و مالی، موجب شکل‌گیری برداشت عمومی از بی‌کفایتی و دوری از مأموریت خدمت‌رسانی می‌شود.

حال تصور کنید که مدیران دولتی شهرستان در ساعت اداری در مراسم افتتاحیه ی یک واحد صنفی خصوصی شرکت کنند!! این حضور، به ‌رغم ظاهر حمایتی و تبلیغاتی‌اش، اثرات منفی و مخربی به همراه دارد که جبران آن به مراتب سخت تر و بسیار پر هزینه برای مردم و بیت المال خواهد بود. همانطور که رهبر کبیر انقلاب اسلامی امام خمینی رحمت الله علیه می‌فرمایند: « استفاده نادرست از وقت اداری خیانت در امانت است.» هرلحظه از وقت مسؤلین متعلق به مردم است و اگر به غیر از کار مردم بگذرد، تضییع حق الناس است. وقتی مقام‌های بلندپایه دولتی در افتتاح یک صنف خاص شرکت می‌کنند، شائبه‌ی رانت و تبعیض ذهن عموم مردم را آزار می‌دهد و این تصور پیش می‌آید که آن صنف از حمایت ویژه یا پشتوانه سیاسی برخوردار است.

لذا پیامدهایی چون: ایجاد حس بی‌عدالتی بین سایر اصناف افزایش بی‌اعتمادی به سلامت رقابت اقتصادی شکل‌گیری رانت اطلاعاتی و اجرایی را به دنبال دارد. چنین رفتار های مدیران دولتی باعث تضعیف رقابت سالم بازار می‌شود تا جایی که ممکن است این شائبه که صنف مورد حمایت به‌دلیل ارتباطات سیاسی، امکان دریافت مجوزها، تسهیلات یا تبلیغات بیشتر را داشته باشد، منجربه اخلال در فضای رقابتی، کاهش انگیزه نوآوری در سایر فعالان صنفی و افزایش انحصارطلبی شود. حضور مدیران رده بالای دستگاه های اجرایی دولتی در انظار عمومی جهت شرکت در مراسم یک صنف خصوصی باعث می‌شود مردم تصور کنند ارتباطات شخصی یا سیاسی جایگزین شایستگی اقتصادی شده است. لذا این امر در بلندمدت باعث می‌شود اعتماد عمومی نسبت به دولت و بخش خصوصی کاهش یابد و سرمایه اجتماعی فعالان اقتصادی آسیب ببیند. چنین حضورهایی در اکثر مواقع به خود صنف مورد نظر نیز آسیب های جبران ناپذیری وارد می‌کند چرا که تمرکز صنف را از توسعه واقعی کسب‌وکار به سمت نمایش و تبلیغات سیاسی پیش می‌برد و در نتیجه کاهش بهره‌وری، تمرکز بر ظاهر به‌جای عملکرد، هزینه‌های زیاد تبلیغاتی بدون اثر واقعی و ضرر و زیان هایی که باید از جیب مردم در غالب و عناوین گوناگون جبران شود.